donderdag 29 april 2010 – (Marleen De Geest) – Een vrouwenleven kan zo hectisch zijn dat het hilarisch wordt. Humor vormt dan het beste tegengif. Tot de humor op is natuurlijk, dan tuimelen niet weinig vrouwen regelrecht de depressie in.
[ad#ad1]
Het overkwam ook de Britse Allison Pearson. Ze schreef het boek ‘Don’t know how she does it’ over, u raadt het al, de overlevingsstrijd van een vrouw met een veeleisende job en een gezin. In de Britse krant de Daily Mail verscheen tot voor kort haar column met soortgelijke inhoud en veel humor. Zo bijvoorbeeld beschreef ze hoe ze voor haar dochters verjaardag een taart uit het warenhuis overhoop haalde om ze er toch maar te laten uitzien alsof ze uit moeders keuken kwam.
Maar ooit raken moeders wel eens door hun voorraad inventiviteit, humor en goede wil heen en dan loert de depressie.
‘Zijn de vrouwen gek of is de maatschappij waarin we leven buiten zinnen’, zo vraagt Pearson zich af. ‘We waren wel bereid om de prijs te betalen van een leven waarin we alles hadden maar rekenden er niet op dat het ten koste van onze geestelijke gezondheid zou gaan.’
De column over het hilarisch dagelijks leven van een vrouw wordt misschien vervangen door een getuigenis over het omgang met depressie.
Rijen studies over verschillende landen heen wijzen uit dat vrouwen veel meer dan mannen gevoelig zijn voor depressies, ongeacht de cultuur of de economie waarin ze leven.
Al zou het wel zo kunnen zijn dat alcohol- of drugsmisbruik de mannelijke depressies maskeren. Vrouwen van hun kant zijn veel sneller bereid om hulp te zoeken en afficheren daarmee hun aandoening.
In ieder geval is het zo dat elf procent van de vrouwen vroeger of later in haar leven op een depressie botst.
In de Verenigde Staten verscheen vorig jaar nog het rapport ‘The paradox of declining female happiness’ van Betsey Stevenson en Justin Wolfers. Ondanks de objectieve verbetering van de situatie van de vrouw glipt het geluksgevoel door haar vingers weg.
Perfectionisme
Als eerste oorzaak wordt ons perfectionisme aangeduid, onze drang om alles wat op onze weg komt perfect af te handelen. Als dat niet meer haalbaar is, moeten we misschien minder doen en onze job laten vallen, denken sommigen.
Maar voor we de stap goed en wel zetten, halen we ons best de trieste huisvrouwen uit de ‘Mad Men’ serie voor de geest. Beter is het om mannen thuis wat meer te laten helpen.
Het professionele werk van vrouwen zorgt voor een flink stuk evenwicht in de relatie en in het budget.
Anderzijds is het aan vrouwen om weerwerk te bieden tegen de overdreven druk van magazines die ons voorspiegelen dat we alles moeten hebben en in alle domeinen even sterk moeten scoren voor we onszelf in de spiegel kunnen aankijken.
Tenslotte moeten we streng zijn met onszelf maar dan op een heel andere manier dan we tot nu toe gewend zijn. Staan we onszelf nooit ‘half werk’ toe dan is het zaak om prioriteiten te stellen en te leren wat het waard is om gedaan te worden en wat de moeite niet loont.
De boel laten slingeren en het zelfrespect bewaren, het wordt voor heel wat vrouwen een lastige opdracht.
Lees ook: Vrouwengeluk neemt paradoxaal af
[ad#ad3]