Sommige vrouwen ergeren er zich aan dat vrouwenlichamen in mannenbladen worden ‘geobjectiveerd’, uitgekleed en als een soort van koopwaar worden aangeboden. Maar waarom doen vrouwenbladen eigenlijk ongeveer hetzelfde, vraagt het Amerikaanse magazine ‘The Atlantic’ zich af.
[ad#ad1]
Voor twee verschillende doelgroepen, stellen mannen- en vrouwenbladen vrouwen ongeveer op dezelfde manier voor, zo stelt ‘The Atlantic’. Vrouwen worden als een object te kijk gezet.
Dat vrouwenbladen, type Cosmopolitan en Vogue, hetzelfde doen als zij pikken mannenbladen op als makkelijk excuus. Ook moeten vrouwen er vooral sexy uitzien.
Misschien heeft het met een traditie te maken, stelt het Amerikaans magazine. Intense vrouwenvriendschappen waren in de negentiende eeuw, vooral in het Victoriaans Engeland, heel gewoon. Compleet met erotische trekjes betekenden de vrouwenvriendschappen nochtans niet noodzakelijk dat de vriendinnen lesbisch waren. Het was namelijk heel gewoon dat vrouwen elkaar innig lief hadden en bewonderden. De vrouwenbladen uit die tijd speelden op dat gevoel in en nodigden hun lezeressen uit om de afgebeelde vrouwen te adoreren.
En eigenlijk doen vrouwenmagazines dat nog steeds en daardoor lijken ze zelfs een beetje op mannenbladen. De plaatjes uit de vrouwenmagazines moeten nog steeds onze bewondering uitlokken, de vrouwen zouden ons rolmodel zijn.
Toch is er een essentieel verschil, zo meent ’the Atlantic’. Als vrouwenmagazines nu vrouwen aantrekkelijk voorstellen, plaatsen ze hen meteen ook in een machtspositie tegenover mannen. Wanneer vrouwen er zo aantrekkelijk uitzien, worden ze meester van de situatie tegenover mannen. Lezeressen worden dan gewoon uitgenodigd om dit na te spelen.
[ad#ad3]