Goede voornemens gaan hand in hand met de beste wensen voor een nieuw jaar. Nieuw Amerikaans onderzoek wijst uit dat formeel goede intenties vastleggen alvast een voorsprong geeft en de kans op volhouden vergroot. Al komt het erop aan om niet teveel op wilskracht te vertrouwen maar vooral verleiding te vermijden.
[ad#ad1]
Bij het begin van een nieuw jaar wil wel ongeveer iedereen een kleine wending aan zijn leven geven, kilo’s verliezen, meer bewegen, minder zwarte gedachten koesteren, vaker een cultuuruitstap plannen, u noemt het maar.
Voor de maand januari om is heeft al een derde van de mensen afgehaakt. Nochtans betekent een maand volhouden meestal dat u ook langer kan en zal doorgaan met uw nieuw patroon. En toch, midden zomer heeft meer dan de helft van de mannen en vrouwen zijn goede intenties achter zich gelaten.
Dat komt vaak omdat teveel van de wilskracht wordt gevergd. Wilskracht is helemaal geen metafoor, dat blijkt uit onderzoek onder leiding van Wilhelm Hofmann van de universiteit van Chicago dat in de ‘Journal of Personality and Social Psychology’ verscheen. Wilskracht is behalve een belangrijk psychologisch begrip ook een fysiologisch gegeven dat zich onder meer laat meten aan het glucosegehalte in het bloed.
Mentale vermoeidheid
Bij het volgen van een vermageringskuur, een van de meest voorkomende en moeilijkst te realiseren goede voornemens, wordt de rol van glucose heel duidelijk. Honger doet namelijk het glucosepeil in het bloed zakken, tegelijk ebt ook de wilskracht uit uw lichaam weg.
De glucose voorraad kan wel degelijk worden opgebruikt wanneer u voortdurend zelfcontrole uitoefent. De sociaal psycholoog van de Florida State University Roy F. Baumeister noemt dat verschijnsel ‘uitputting van het ego’.
Die grote mentale vermoeidheid kunt u voorkomen door te anticiperen op verleidingen en te vermijden dat u op de grenzen van uw wilskracht stoot. De voornoemde studie volgde een aantal proefpersonen op en noteerde hun reacties op ‘verleidingen’. Paradoxaal genoeg bleek dat de mensen die het meest zelfcontrole aan de dag leggen, het minst hun wilskracht hoeven in te schakelen. Ze regelen hun leven zo dat ze minimaal aan verleiding worden bloot gesteld.
De aanval is de beste verdediging, ze gebruiken hun wilskracht op voorhand door uitdagingen uit de weg te gaan, daardoor vermijden ze crisissen en teleurstelling in zichzelf.
Uit deze bevindingen valt een aantal tips om alsnog een goede intentie te realiseren af te leiden. De beste resultaten worden behaald wanneer slechts een duidelijk doel voor ogen wordt gehouden. Stoppen met roken en tegelijk op de inname van calorieën letten, is bijvoorbeeld geen goed idee. Wel kunt u verleiding uit de weg gaan door geen snoep of fastfood in te slaan.
Uw voornemen formeel maken en aan anderen vertellen, is een goede strategie. Daardoor wordt u via sociale controle een beetje verplicht om uw engagement na te komen.
Vooral niet toegeven aan een eerste verleiding is heel belangrijk. Doet u dat wel dan volgt al snel de reactie van, ‘het is nu toch om zeep, ik kan net zo goed helemaal over de schreef gaan.’
De leukste tip bewaarden we voor het laatst, het is een goed idee om uzelf een beloning voor te houden en die ook uitvoerig toe te passen telkens u een kleine overwinning behaalt. Een week zonder sigaretten verdient een mooie jurk als beloning, na een dag zorgvuldig op uw voeding letten en flink bewegen, mag u uzelf verwennen met een luie avond of een favoriete bezigheid.
[ad#ad1]