donderdag 27 mei 2010 – (Marleen De Geest) – Soms, dikwijls zelfs, raken de levens van twee of meer mensen innig met elkaar verstrengeld zonder dat zoiets de bedoeling was. Dat blijkt dan meer betekenisvol te zijn en meer gevolgen te hebben dan een weloverwogen verbintenis.
[ad#ad1]
Onder meer daarover gaat de roman ‘The other hand’ van de Britse schrijver Chris Cleave waarin voor Sarah Summers alles anders wordt nadat ze in Nigeria een jong meisje ontmoet dat zich ‘Little Bee’ laat noemen.
‘The other hand’ van Chris Cleave is een bloedstollend verhaal maar geschreven met Brits flegma en humor. Sarah Summers is een van de talloze vrouwen die voor ze het goed en wel beseffen gehuwd zijn en een zoontje hebben. Al heel snel weet Sarah dat ze meer voor haar man koos omdat haar moeder haar dat ontraadde dan omdat zij het zelf zo graag wilde. ‘One of you in a marriage has to be soft, she said. One of you has to know how to say ‘have it your way’. That’s not going to be you dear, so it might as well be the man.’
Sarah is hoofdredactrice van het vrouwenblad ‘Nixie’ waarvan ze per se wil dat het zich door zijn eigenzinnige en intelligente kijk op het ‘vrouwennieuws’ van andere onderscheidt.
Dat alles samen vormt, wat ze noemt, ‘haar Maginot line’ tegen het echte leven en zoals we weten bleef de historische wal evenmin overeind.
Het leven stroomt bij Sarah binnen als ze om de huwelijksscherven te lijmen met haar man, zonder hun zoontje Charlie, vakantie houdt in Nigeria. Een niet voor de hand liggende bestemming waar het koppel volop de gevolgen van draagt.
Sarah’s echtgenoot Andrew O’ Rourke is columnist van een krant en heeft opinies en overtuigingen bij de vleet. Maar in het echte Nigeria waar de Nigerianen lijden onder de oliewinning voor westers verbruik heeft men geen boodschap aan meningen. Daar kun je alleen proberen te overleven als je op milities botst die het niet bepaald op pottenkijkers hebben begrepen.
Het is zo dat Sarah en Little Bee met elkaar verbonden worden en ook Andrew ontsnapt niet aan de lijntjes die het lot uitgooit. Sarah en Little Bee worden vriendinnen voor het leven en dan wel in de heel letterlijke betekenis.
Van daaruit ontrolt zich een verhaal dat zich uitstrekt over een asielcentrum, het ‘gastland’ Groot-Brittannië, een doorsnee Brits gezinnetje en een vrouwenblad.
Little Bee beschrijft, half begrijpend en half ‘hinein interpreterend’ maar uitermate scherpzinnig voor een meisje van zestien, en bijzonder poëtisch ook, hoe zij Engeland ziet. ‘For a refugee there is no refuge’, weet Little Bee.
Met Sarah deelt ze de ontsteltenis over het verloop van de dingen zodat ze beide zowat zichzelf al leidraad gaan verliezen en vooral op details beginnen te letten. Sarah verlaat ‘Nixie’ omdat haar lezers lak hebben aan wat er in de wereld gebeurt als dat niet hun eigen leven raakt en de oplagecijfers van het blad dalen telkens de hoofdredactrice haar missie probeert te volgen.
De wereld- en jaren omspannende gebeurtenissen ontvouwen zich slechts langzaam en Cleave verstaat de kunst om de spanning haast ondraaglijk op te voeren. Vooral omdat je als lezer niet anders kunt dan warme sympathie voor Little Bee, Sarah en haar zoontje op te vatten over wiens schouders je zo lang hebt meegekeken naar wat hen voort jaagt.
Smurrie drinken
‘The Other Hand’ blijft gezien de asielproblematiek helaas een actueel boek. Het brengt een geloofwaardig relaas over de vreselijke feiten waarvoor mensen uit hun land weg vluchten. ‘Sad words are just another beauty. A sad story means, this storyteller is alive’, zegt Little Bee.
De problematiek van de oliewinning in Nigeria haalde vorige week nog het nieuws. De Britse afdeling van Amnesty International reserveerde een paginagrote advertentie in de ‘Financial Times’ met de woorden ‘Terwijl Shell toast op een winst van 9.8 miljard dollar drinkt het volk van de Niger delta vervuild water’ en het beeld van een glas gevuld met smurrie.
Op het laatste ogenblik weigerde de krant de advertentie te plaatsen. AI kon de advertentie niettemin in twee andere kranten laten verschijnen en liet een vrachtwagen met een billboard met dezelfde campagne erop gedurende twaalf uur in het Londens financieel district rondrijden, zodat alle aandeelhouders die naar de bewuste bijeenkomst gingen niet naast de boodschap konden kijken. Door al de herrie kreeg het probleem in Nigeria meer belangstelling dan indien de ‘Financial Times’ de advertentie gewoon had geplaatst.
‘The other hand’ van Chris Cleave is verschenen bij Sceptre. ISBN 9780340920244
Het boek werd in het Nederlands vertaald als ‘Kleine Bij’ en uitgegeven bij Promotheus. ISBN 978 90 446 1445 9
[ad#ad3]