Naar verluidt zou de Franse componist Eric Satie (1866 – 1925) de beleefdheidsvraag ‘comment allez-vous?’ steevast hebben beantwoord met ‘comme vous voulez’. Daarmee gaf Satie aan dat de beleefdheidsvraag, wat hem betrof, niet eens op een oprecht antwoord uit is. Vandaag de dag klinkt de variant als ‘alles goed?’ Omdat de vraag als een vaststelling… Read More »
Mensen trekken de bergen in, laten er hun sporen achter, proberen ze te beheersen of er zich zelfs thuis te voelen. En toch is de hoofdrol in het boek weggelegd voor de bergen. Zij bepalen of het lukt en beslissen uiteindelijk over het lot van hun bezoekers. Cognetti schreef geen autobiografische roman, wel een soort… Read More »
De tijd kan niet worden teruggedraaid. Maar zelf kun je wel terug gaan in de tijd, bijvoorbeeld door een jeugdboek te herlezen. Het is als terugkeren naar de oorsprong van je denkbeelden, of toch een niet onbelangrijk deel ervan.
Niets blijft wat het is. Soms vormen extreme omstandigheden de katalysator van een proces van verval. ‘De Wertheims’ is slechts een van de vele verhalen over de teloorgang van een vooraanstaande Joodse familie tijdens het naziregime. Historische ontwikkelingen verstrengelen zich met een persoonlijke geschiedenis. Precies die verknoping weet Tennenbaum nauwgezet te schetsen.
Naar verluidt zou Cicero (Romeins denker en redenaar, advocaat en politicus 106 vr. Chr. – 43 vr. Chr.) ooit hebben gezegd ‘Wie een bibliotheek en een tuin bezit, heeft alles wat nodig is in het leven’.
‘De wereld vergeten’ van Maria Dueñas is een sloom verhaal met vaart verteld. Een bizarre combinatie.Je kiest een boek uit om te lezen, of het boek kiest jou, omdat er ‘iets’ tussen jullie twee op gang komt. In het begin is het een nauwelijks waarneembare vonk die over springt en eenmaal goed op weg wordt… Read More »
Zowat anderhalve week geleden vlogen ‘onze’ pimpelmeesjes uit. We hadden het ouderlijk nest vijftig dagen lang met onze blikken gestreeld en de zorgzaamheid van de oudertjes iedere dag wat meer bewonderd. Op een dag, midden in de week maar wel zoals ongeveer uitgerekend, bleef de beweging rond het ouderlijk nest uit. Het was wennen, het… Read More »
Altijd zijn Meir Shalevs verhalen in de Israëlische grond geworteld. En bovendien met de levens daar verstrengeld. In ‘Aantekeningen van een wildtuinier’ is het eerste zeker waar en zijn mensen vooral belagers van de tuin. Shalev heeft het immers over zijn bijna intieme verhouding met het stukje land dat bij zijn huis hoort waarin hij… Read More »
Een dienster die een verhouding heeft met een man uit de klasse waarvoor ze werkt. Niet lang na de eerste wereldoorlog kon je dat wellicht geen uitzonderlijke situatie noemen. Bijzonder wordt het wel wanneer Jane Fairchild, als oude vrouw, nog steeds wordt geïnterviewd over haar succesvolle schrijverscarrière en blijkt dat ze haar geheim altijd bewaarde… Read More »
De man zonder eigenschappen van Robert Musil (M.J.H. De Geest) – Veel boeken zijn geschreven over wat is en hoe het is, hoe het beter zou zijn en hoe het er op zijn slechtst kan uitzien. Weinig boeken hebben de bestaande wereld als een van de vele mogelijke als expliciet thema, de eeuwige aarzeling tegenover… Read More »
Een verhaal over dingen die te zwaar om dragen zijn – (M.J.H. De Geest) – Hoe is het om zoveel pijn op papier vast te pinnen, hoe kun je het, vroeg ik me af bij het lezen van ‘Het Grote Huis’ van Nicole Krauss. De schrijfster van haar kant vroeg zich af hoe is het… Read More »
Soms liggen literair lezen en schrijven dicht bij elkaar. Want meer dan een keer zullen mensen met een boek in de schoot tussen de lijntjes door over hun eigen verhaal mijmeren. Iedereen kan immers schrijven en elkeen voelt wel eens de nood om uit te weiden over wat hem bezig houdt.